Czytanie wyrazów techniką ślizgania się polega na wydłużeniu artykulacji samogłosek (oprócz nosowych ą, ę) oraz spółgłosek trwałych. Pozwala to dziecku przejść w czytaniu płynnie od sylaby do sylaby. Ślizganie się z wydłużeniem głoski daje dziecku czas na rozpoznanie następnych liter, zapobiega też dodawaniu do spółgłosek samogłoski y.

Jeżeli dziecko szybko rozpoznaje litery, to powinno czytać ślizgając się z litery na literę w tempie normalnego wymawiania wyrazów. Na przyspieszenie ślizgania się duży wpływ ma umiejętność rozpoznawania często występujących sylab.

Podstawą poprawnego pisania jest poprawne wymawianie wyrazów i poprawne dzielenie ich na głoski (analiza).

Naukę pisania rozpoczynamy od kreślenia liter po śladzie, które wiąże się z:

• wielokrotnym powtórzeniem ćwiczenia;
• obecnością strzałek wewnątrz litery prowadzących rękę dziecka;
• łączeniem liter w sylabach.

Łączenie liter wymaga wprowadzenie pętelek. Pismo B. Rocławskiego zakłada bowiem pętelki (węzełki) umożliwiające płynne przejście od litery do litery. Nawiązuje tym do alfabetu czeskiego i tradycji kaligrafii polskiej. Używanie pętelek umożliwia płynne pisanie, a tym samym szybkie tempo pisma.

W klasie drugiej wprowadzamy zeszyt ze zwężoną liniaturą, w którym odległość między linijkami wynosi 3 mm. Zeszyt ten wymusza na uczniu pismo kaligraficzne, węzełkowe i płynne łączenie liter.

Uczeń powinien od początku czytać to co napisał, tj. kształcić w sobie nawyk czytania własnego pisma.